390 روز آشنایی

امروز درست 7 سال از روز اولی که دیدمت میگذره همسرم

دوم اردیبهشت 85 بود که برا ثبت نام اومده بودی دانشگاه ما، من 20سالم بود تو 27 . یادش بخیر چه روزایی بود چقدر من جووون بودم و سر زنده . چقدر خوب بودم . چقدر امید داشتم به آینده

خدایااااااااااا

 

باغ پیوند من و تو ، پره از عطر اقاقی 

فصل آشنایی ما، سبز خواهد ماند باقی 

همه آنچه که دارم ، پیشکش سادگی تو 

سوگلی ترانه هایم ، هدیه یکرنگی تو

 

بچه ها برید ادامه مطالب لطفاً:

گاهی با خودم فکر میکنم که چی شد از بین اون 3 ، 4 نفری که تو اون برهه زمانی به من گیر داده بودن و نا گفته نماند که منم بدم نمیومد ، همسر رو انتخاب کردم و برای هم موندیم

گاهی میگم چقدر خوب شد

گاهی هم که آسمون زندگیمون ابریه میگم نمیشد به بقیه هم فکر میکردم؟

ولی بازم خوب که به لحظه لحظه ی زندگی فکر میکنم میبینم بهترین انتخابم خودش بوده و بس