359 گذری بر کودکیها

احساس میکنم وظیفه دارم بنویسم. برای خودم ،برای دی ماه 92 که با ذوق برمیگردم و دنبال خاطرات این روزا میگردم . انگار مسئولم که بنویسم!

زمستون رو دوست دارم همیشه یاد ارامش میوفتم یاد خونه پدری و جمع شدن دوربخاریو دعوا باخواهری که پای کدوممون به بخاری نزدیک تر باشه و من با کلک همیشه کف پامو میچسبوندم به بخاری، بعدها برادری که 10سال از آجی و 7 سال از من کوچیکیتر بودم هم به جمع بخاری دوستا اضافه شد و رقابت بیشتر شد البته این تازه وارد زورش از ما بیشتر بود!

یاد ناهار و شامای زمستونی ، سریالای زمستونی ، سیب و پرتقالایی که مامان وقتی ما داشتیم تلوزیون تماشا میکردیم ، اون آماده میداد دستمون . عصرای چایی خوری خانوادگی. 

یاد اون روزای قشنگ بخیر

 چند روز پیش شبکه آموزش داشت "ای کیو سان "و "پسرشجاع"رو پخش میکرد، منو پرت کرد به اون سالا. یادمه مامان و با سرکار بودن و منو خواهری کارتون تماشا میکردیم ، وقتی نوبت به چوبین و پینوکیو (گربه نره و روباه مکار)میرسید چون به شدت میترسیدیم از این دوتا ، مینشستیم تو هال و از دور به تلوزیون توی اتاق خیره میشدیم ، نه دل دیدن داشتیم و نه دل ندیدنشون رو . به همسری میگم دلم میخواد یه روز ، برای یه روز هم که شده دوباره طعم بچگی ،خونه بچگی و مامان و بابای جوونم و اون دوران رو بچشم...............

گاهی که فکر میکنم ، خوب که به مخم فشار میارم جز معدود و محدود خاطرات از اواخر دبستان و راهنمایی چیز زیادی به یادم نمیاد یعنی کلا تو ذهنم خاطرات بچگی هام خیلی خیلی پررنگترن.

انقدر همه مشغولیم  که الان دیگه به سختی هفته ای یه بار به مامان اینا سر میزنیم ، همچنینی به خانواده همسر .اون وقتا ماها همیشه خونه بابابزرگ و مامان بزرگ بودیم ، اکثراوقات جمعه ها خونه نبودیم ، ولی متاسفانه الان خیلی دور شدیم......

دلم برا اون روزا و اون لحظه های قشنگ تنگ شده

*** راستی 19دی اینجا سه ساله شد و من خوشحالم از داشتنش .